Eskişehir dönüşünde annemlere uğradık daha doğrusu onlarda bizimle gelmişti, annem ve abimi eve bıraktık annem hemen yemek hazırladı. Biraz daha oturduk o sırada eski odamda hala duran ve benim lise 1 ya da 2. sınıfta yaptığım oyuncaklara gözüm takıldı. Hemen fotoğraf makinemi aldım ve 15 yıllık oyuncaklarımın fotoğraflarını çektim. 15 yıllık paspasım gibi o da hala odamda duruyordu. Üstelikde benim yaptığım oyuncaklar dahası bana 100 kazandıran oyuncaklardı bunlar. Üstelik hepside tamamen geri dönüşüm projelerimdi :))
Ayıcığı eski bir montun içindeki peluştan yapmıştım. Çok basit bir kalıbı vardı onunla dikmiştim hemde elimde, dikerkende çok eğlenmiştim. İçinede komşumuzun verdiği tel gibi bir elyaf vardı ondan doldurmuştum.
Kalpli yastığı ise tamamen doğaçlama yapmıştım. Anneme Amerika'dan gelen pembe renkte bir döpiyes vardı işte onu kesip biçtim. Kağıda çizdiğim kalbi kumaşa çizdim sonrada etrafını yine elimde diktim. Kafa ve kolların gireceği yerleri dikmedim. Ayıdan kalan peluş parçalarını da bilinçsizce birbirine ekleyip dikmiştim baktım suratı tilkidir, kurtmudur birşeye benzedi :)) Sonra kol çizdim onun da bir yönünü peluşa ait montun kumaşından yaptım. Diğer yüzü ise kalbin kumaşı ile aynı oldu. İçlerini de komuşunun verdiği elyaf ile doldurup parçaları kalbe diktim. Öğretmenin çok beğenmişti. Kalıpsız yapmam ise daha da bir hoşuna gitmişti :)
Son parçamız olan tavşandan bozma yastığın kalıbını öğretmenimiz vermişti. Onu da döpiyesden kestiğim kumaş ile dikip kumaş boyalarımla boyamıştım. Suratı vücudunu kaplamıştı :)) Etrafınada güpürden süs yapmıştım, tavşan dişli tavşan olmayan yastığımın yapılış hikayeside böyle işte...
14 yorum:
supersin...
Marifetli kız daha küçüklükten belliymiş senin hamarat olacağın valla 100'ü fazlasıyla hak etmişsin bizim ortaokulda ev ekonomisi dersi vardı hoca benim yaptığıma asla inanmazdı annenize yapıp getirmeyin diye laf söyler ve asla 100 vermezdi arkadaşlarım beğenirlerdi bende onlara yardımcı olmaya çalışırdım hey gidi günler...
Burdaki paylaşımlarından gördüğüm kadarıyla annen çok becerikli bir hanım Eminecim, tabii sen de ona çekmişsin baksana daha çocukluğundan belliymiş. Kimbilir daha ne marifetler çıkar senden zamanla, yaş da ilerledikçe :)) Öptüm..
ay ay ayyy, çok teşekkür ederim arkadaşlar, valla yaş ilerledikçe daha mı marifetli olrum yoksa tembel mi bilemedim :)) buranın başına geçince elime birşey alamıyorum. Yakında dikiş makinesini çıkartayımda birşey dikmeye başlayım diyorum. Onca kumaş beni bekliyor :)) Bende çok öptüm
ay yazmayı unuttum elifcim, bizin okul tam gündü ve bu yaratıcı çocuk faaliyetleri dersi bir tam gün yani 8 saatti hocanın gözünün önünde yapınca sorun çıkmadı tabi ama genelde öğretmenler yapıldığını görmeyince kesin annelerine yaptırıyor bunlar diye düşünüyorlar :))
embir bunlar çok güzel olmuş gerçekten yalnız bu nostaljiden kendini kurtar da yeni bir şeyler yap,sende ne fikirler vardır kimbilir?
Çok güzeller ben yazıyı okumadan önce canım ayıcığı kesip yastık mı yapmış diye düşündüm. Ne biliyim öyle geldi ama yazıyı okuyunca çözdüm Hamarat biriolacağın o zamanlardan belliymiş
sevgiler
çok güzel görünüyorlar ellerine sağlık
Teşekkürler arkadaşlar, bitki cadım pcnin başına geçince elime birşey alamıyorum. Ama yakında yaptıklarımı da sizlerle paylaşırım.
güzel çalışmalar eline sağlık kar ile ilgili ben annekazın dediği yere tıkladım bana blogger hesabımı girmemi istedi girince bir pencere çıktı widget ekle diye, annekazın sil dediği yeri sildim oldu
walla hepsi çok güzel olumşş ellerine sağlıkk..bende çocuk gelişimi okuorum we bize böyle şeyler yaptırıolar çok eğlenceli:)ayrıca tşkr edermm yardımcı oldun walla:))
Mervecim, bende çok severek okumuştum çocuk gelişimini, yaratıcı çocuk faaliyetleri dersine bayılıyordum. Yeni şeyler üretmek çok güzel oluyor. Ayıptır söylemesi 99 bile değil hep 100 verirdi öğretmenim :))
çok güzel bunlar bende yapıcam ve sınıfımdakullanacağım teşekkürler paylaşımın içinn
Çok şeker olmuş bunlar:)))))
Yorum Gönder