Her 10 Kasım'da kelimeler kifayetsiz kalıyor :( Cümleler boğazımda düğümleniyor. Hep keşke o yaşasaydı diyorum. O zaman ülkemiz böyle olmazdı. Halbuki, ATAM "Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kafidir" dememiş miydi? Kaçımız Ulu önderi anlayabiliyoruz? Kaçımız onun ülkemiz, haklımız için oluşturduğu ilkeler doğrultusunda ilerliyoruz? Sorgulamaya kalkınca soru çok ama çözüm üreten uygulayan kaç kişi var? Zaten bu bir kaç kişi ile olabilecek bir şey mi? ...
Her 10 Kasım'da bize ezberletilen şu şiir ile huzurlarınızdan ayrılıyorum.
Uzun uzun kavaklar,
Dökülüyor yapraklar,
Ben Atama doymadım,
Doysun kara topraklar.
4 yorum:
özledim, hemde çok!!!!
ahh ahh keşke onu bir kerecik olsun görebilsem gözünün içine bakabilsem.. saol ATAM diyebilseydim!!
Ah Atam Ah.. Her ne olursan olsun, kanımızın son damlasına kadar bu vatanı onlara vermeyeceğiz, rahat ol sen, izindeyiz!
Bugün akşam haberlerinde de atam senin ilkelerini asla unutmayacağız dediler, önemli olan sadece unutmamak değil onları uygulamak, uygulatmak bu konuda maalesef durumumuz hiç iyi değil. Umarım aydınlık günlere birlikte çıkarız...
Yorum Gönder