Yine Amerika'dan gelen Hale'nin mailini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Harvard Üniversitesi'nde yapılan bir araştırma bilim adamlarını daşaşırtan önemli sonuçlar ortaya koymuştur. Ameliyat edilmek üzerebekleyen aynı dertten mustarip iki grup hasta üzerinde çalışma ilginçsonuçlar ortaya koymuştur.Doktorlar ameliyat öncesi ve sonrasında ilk grup hastanın odasınagelerek onlara selam verip, durumlarının nasıl olduğunu sorarlarken,diğer gruba uyguladıkları farklı tek şey, aynı işi ellerini hastalarınomuzlarına koyarak yapmak olur.Araştırmanın sonunda, doktorların omuzlarına dokunarak hal vehatırlarını sorduğu ikinci grup hastanın diğerlerinden çabukiyileştiği ve üç gün önce taburcu edildikleri görülür. Ülkede benzertecrübeyi yaşayan çok sayıda doktor bulunduğu anlaşılınca, ''DokunmaAraştırma Merkezleri'' kurulmaya başlanır.
Dokunmanın ve tensel temasın insanlar üzerinde oluşturduğu pozitifenerjiye bir başka örnek de şudur: Amerika'da bir aile, evlilik dışıçocuk sahibi olan kızlarını öldürmek isterlerse de, korkularındancesaret edemezler. Kızlarını Christmas adındaki bebeğiyle birlikteevlerinin altındaki karanlık mahzene kilitlerler. Yaptıkları tek iş,arada bir kapı aralığından kuru ekmek atmak olur. Aradan beş yılgeçer. Mahzenden sesler geldiğini duyan bir kişi durumu polisebildirir. Gerçek ortaya çıktığında sadece tıp dünyası değil, Amerikantoplumu da ayağa kalkar. Anneyi dinleyen doktorlar, anne ve kızıyaşatan tek şeyin, sürekli birbirlerine sarılmaları, sevip okşamalarıolduğu sonucuna varırlar.
Verilere göre Amerika'da yılda 470 bin erken (prematüre) doğumgerçekleşiyor… Bu tür bebeklerin normale dönünceye kadar hastanedekalması ailelere ve sağlık sigortası hizmeti veren kurumlara yüklümaliyet getiriyor.Doktorlar, süt verilirken sırtı sıvazlanan bebeklerin normalden hızlıgelişme seyri izlediklerini ve beklenenden daha kısa sürede taburcuedildiklerini tespit edince, sırf bu uygulamanın ülkeye sağladığıkaynak tasarrufunun 4 milyar 700 milyon dolara ulaştığı görülmüş.Ülkede hızla Dokunma Araştırma Merkezleri kurulmaya başlanmış.
Milyonlarca sivilin ölmesine neden olan İkinci Dünya Savaşı çok sayıdaçocuğu da sahipsiz ve yetim bırakmıştı. Alman yetimlerin bırakıldığıbir kreşte çocuklara sağlıklı beslenme ve bakım imkânları sunulduğuhalde, yetkililer kreşteki çocuk ölümlerinin önüne geçemezler. Geriyesadece bir çocuk kalır. Bu çocuğun diğerleriyle aynı kaderipaylaşmaması ve hayata bağlanma gücü dikkatler çeker. Araştırmasonunda, kreşte gece nöbetine kalan bir kadının bu çocuğu sıklıklakucağına aldığı, onunla oynadığı ve sevdiği tespit edilir.
Dokunma bir ihtiyaçtır. Sevdiklerimize dokunmak, her iki tarafı dafiziksel ve ruhsal olarak olumlu etkiler. Türk Milleti'nde selamlaşmasırasında adetten olan birbirine sarılmanın, toplumsal bir terapiyeimkân sağladığı bile söylenebilir. Nitekim doktorlar, dokunmanıninsanda stres, depresyon ve endişeyi azalttığını tespit etmişlerdir.Uzmanlar, özellikle eşlerin ve aile fertlerinin birbirine dokunmasınınterapik bir etkisi olduğunu ifade etmektedirler.
Hayata dokunun…Dokunmanın iyileştirici gücünü hissetmeye çalışın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder