Uzun zamandır buralarda olmadığımı söylemiştim. Yaklaşık bir yıl önce kilo almam ve bir türlü verememem sebebi ile doktora gitmem ve yapılan kontroller sonucunda hastalığımı öğrenmem, o sırada ülkemize giriş yapan covid-19 korkusuna ameliyatımın da eklenmesi derken derken gerçekten zorlu bir süreç yaşadım. Yaşadıklarımdan ders almaya, hatalarımı tekrarlamamaya ve hayatımda bazı değişiklikler yapmaya karar verdiğim bir yıl geçirdim.
Sadece üzücü şeyler yaşamadım elbette. Hastalığımı öğrenmeden önceki dönemde işler o kadar yoğundu ki işten ayrılmayı ve artık çalışmamayı düşünüyordum. Çevremdekiler ise bunca zaman çalıştın sen evde yapamazsın, canın sıkılır diyorlardı. Raporlu olduğum süre boyunca evden çıkamadım (çalışmama planımda bol seyahat etmek varken, pandemi sebebi ile evden dışarı çıkamadım) ama hiç canım sıkılmadı. Kendime ve evime vakit ayırmak, Burç ile ilgilenmek, çiçeklerimin bakımını yapmak, kendime bir hobi odası yapmak, terasta da olsa yürüyüş yapmak, meditasyonlar, ritüeller yapmak bana çok iyi geldi. Kendimi dinledim, kendimi buldum ve slow Embir'ı (mizacıma hiç uygun olmasa da) sevdim.
Bazen ara vermek / verebilmek insana çok iyi geliyor. Her şerde bir hayır, her hayırda bir şer olabilmesi gibi benim hastalık sürecimde bana çok şey öğretti ve yeni davranışlar kazandırdı.
Bir sonraki yazımda tiroid papiller ca tanısı ve başımdan geçenlerle ilgili detaylı bilgi vereceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder